اباحت تجليل از میلاد النبی

برگذاری مراسم میلاد مسعود منجی عالم بشریت🌷

هرسال روی برگذاری مراسم میلاد النبی منبرها گرم وداغ می شود؛ برخی آن را حرام و برخی ها حلال می شمارند هرکدام بر اساس پیش فرض خود، دلیل می آورند؛ معتبر ترین دلیل مخالفین میلادالنبی(ص) این است، که مراسم تولد آن حضرت(ص)از طرف بزرگان دین برگذار نشده است؛ پرسش اساسی این است که آیا عدم برگذاری میلادالنبی از طرف سلف صالح بخاطر دین بوده است؛ یعنی برگذاری آن مخالف شریعت اسلامی است پس مراسم برگذار نکردند یااینکه برگذاری مراسم سالگیره در آن زمان، رسم و رواج اعراب نبوده، لذا از کنار گذشتند؟

 


به نظر می رسد که قبل از اسلام در میان اعراب جشن تولد گرفتن مرسوم نبود و کمترکسی تاریخ تولد خود را میدانست؛چون هم افراد باسواد بسیار کم بودند و هم هیچکس بە فکر یادداشت کردن روز تولد فرزندانش نبود؛
تاریخ تولد حضرت رسول هم مثل سایر کودکان قریش نوشته نشدە بود، اما حضرت رسول روز تولد خود را دوشنبە اعلام کردە است آن هم زمانی حضرت محمد(ص) وقتی‌کە وارد مدینە شدند متوجە شدند کە یهودی‌ها روزهای دوشنبە را روزە میگیرند نبی اکرم دلیل روزە گرفتن یهودیان در روزهای دوشنبە را از آنان سئوال کرد، آنان گفتند کە این روز در دین یهود روز محترمی است پس نبی گرامی فرمود: من هم در روز دوشنبە بدنیا آمدەام و روز دوشنبە را روزە (روزە گرفتن در ایام مقدس و در میان مسلمانان یک نوع جشن گرفتن بودە و هست) می‌گیرم
هنوز برخی از صوفیان بە احترام تولد پیامبر، روزهای دوشنبە روزە میگیرند پس آنچە مشخص است رسول گرامی روز دوشنبە متولد شدە است کە برخی آنرا ۱۲ ربیع اول و عدەای آن را ۱۷ربیع اول میدانند با توجە بە اینکە در زمان جاهلیت و قبل از اسلام ماەهای سال مثل تقویم میلادی و شمسی ثابت بود و ماە ربیع الاول همزمان با شروع فصل بهار بود، با اندکی محاسبات میتوان گفت کە تولد ختمی مرتبت در نیمه ماه اول فصل بهار بودە است
باتوجه به اینکه در زمان خود آن حضرت و خلفای راشدین و اموی و حتی خلیفەهای عباسی، مسلمانان روز تولد رسول گرامی را جشن نمیگرفتند؛ چون رسم نبود واین رسم هم اکنون در میان همەی ملل مسلمان و نحل اسلامی جشن مولود برگزار نمی‌شود؛ اولین بار علیرغم مخالفتهای زیاد علمای مذهبی ( شافعی ) توسط یک حکمران کورد ابداع و مرسوم شد این جشن برای اولین بار حدود هزار سال پیش بدستور حکمران شهر اربیل برگزار گردید و بەتدریج در میان مردم جنوب کوردستان کە اغلب شافعی مذهب بودند رواج یافت وسپس به سایر کشور های غیر عرب زبان انتشار یافت تا اینکه برای علمای کشورهای عربی یک مسئله شد و برعلیه آن حکم حرمت صادر نمودند کلان ترین دلیل شان این است که در زندگی سلف صالح اجراء نشده است.
ما معتقدیم پس جشن نگرفتن گذشتگان وسلف، بخاطر دین نیست؛ یعنی در دو منبع معتبر (قرآن وسنت) هیچ صحیح و صریح در حرمنت آن وارد نشده است، بلکه دلیل عدم برگذاری آن از گذشتگان، که برگذاری جشن تولد رسم نبوده است. بنابراین، بدعت خواندن آن اعتبار علمی ندارد.
کسانی که میگویند هر کاری کە در زمان حضرت رسول اکرم و خلفای راشدین انجام نگرفتە است، هرگز نباید انجام داد .
البتە این نظریە درست نیست؛ چون امروزە هزاران کار و روشهای ضروری ابداع شدە کە در زمان زندگی حضرت رسول مرسوم نبودە است با توجە بە شرایط زمان و مکان نمی توان انجام مراسمات مذهبی را بدعت گفت و اشتراک کنندگان را مبتدع نامید؛ برگذاری مراسم میلاد النبی و معرفی زاویه های زندگی رسول خدا در خانه و اجتماع، درجنگ وصلح ومعرفی رفتار های اخلاقی آن حضرت(ص) در عصری که امت اسلامی را متهم به کشتن مسلمانان، بردەداری جنسی، کشتن افراد غیر مسلمان کە تحت لوای کشورهای اسلامی زندگی می‌کنند، تخریب آثارباستانی، تبلیغ و ترویج تروریسم و بدنام کردن ملتهای مسلمان و تفسیر نادرست از احکام اسلامی برای پیشبردن امیال و خواستەهای شخصی یا گروهی می نمایند. جبین وپشیانی پیامبر رحمت ومهربانی ها را لکه دار می نمایند. برگذاری مراسم باشکوه میلاد از مقتضیات عصر کنونی است؛ جشن گرفتن تولد رسول گرامی اسلامی یک بدعت بدیع و زیبا است کە جزو بدعت‌های مباح است نیاز نیست مخالفین وموافقین نسبت به آن استدلال تراشی نمایند.

محمد عمر مبارز

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا